มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
นอกจากชีวิตการค้าขายที่เป็นวิถีชีวิตในการสร้างรายได้ในหมู่ชาวจีน และชาติพันธุ์อื่นๆ เขามีวิธีการทำมาหากินกันอย่างไร ในบทความเรื่อง “ปากแพร” ซึ่งตีพิมพ์ในอนุสาร อ.ส.ท. พ.ศ. 2513 บรรยายภาพการทำมาหากินในย่านปากแพรกยามรุ่งอรุณเอาไว้ดังนี้ “ทุกๆ เช้า ประมาณ 08.00 นาฬิกา จะมีเรือบรรทุกสินค้านานาชนิดและผู้คนมาจากแควน้อยและแควใหญ่มาขึ้น ณ ท่าหน้าเมือง สินค้าส่วนมากเป็นสินค้าพื้นเมืองจำพวกผลไม้ตามฤดูกาล เช่น
ประวัติความเป็นมา บ้านกองม่องทะ หมู่ที่ ๒ ตำบลไล่โว่ ตั้งอยู่ในที่ราบระหว่างหุบเขา มีแม่น้ำรันตีไหลผ่าน พื้นที่หมู่บ้านยาวไปตามลำน้ำทั้งสองฝั่ง บ้านเรือนตั้งอยู่เป็นหย่อมๆ ต่อเนื่องกัน มีไม้ผล เช่น หมาก มะพร้าว ทุเรียน มังคุด เงาะ กล้วย ลางสาด ลองกอง
ประวัติความเป็นมา บ้านเกาะสะเดิ่ง เป็นหมู่บ้านที่กลุ่มชาติพันธุ์ไทยกะเหรี่ยง ตั้งบ้านเรือนมากกว่า ๑๖๐ ปี นับ ชุมชนเริ่มเล่าเรื่องจดจำกันมาประมาณ ปี ๒๓๘๓ เป็นอย่างน้อย ด้วยชุมชนตั้งรกรากขึ้นในช่วงเวลาใกล้เคียงกับหมู่บ้านอื่นๆ ในตำบลไล่โว่ หมู่บ้านนี้ มีต้นไม้ชื่อต้นเกาะสะเดิ่งเป็นพันธุ์ไม้ที่ขึ้นอยู่ริมห้วย รากยึดเกาะดินได้เป็นอย่างดี จึงให้ชื่อหมู่บ้านว่า“ เกาะสะเดิ่ง” ลักษณะหมู่บ้าน เป็นชุมชนขนาดเล็ก
กลุ่มชุมชนบ้านเขามุสิ ตั้งอยู่บ้านเลขที่ 79 หมู่ 10 ตำบลหนองปรือ อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี จัดตั้งกลุ่ม (บ้านรักษ์สาน) ขึ้นมาโดยการนำของนางทองมา สังวาลสิน เพื่อจักสานผลิตภัณฑ์จากเส้นพลาสติกขึ้นมา เพื่อสร้างอาชีพและเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน ซึ่งเป็นการอนุรักษ์และสืบทอดงานหัตถกรรมจากรุ่นสู่รุ่นหนึ่ง แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เทคโนโลยีที่มีความทันสมัยส่งผลกระทบโดยตรงแก่กลุ่มหัตถกรรมพื้นบ้านจักสาน อันเนื่องตัวผู้บริโภคอายุการใช้งาน ความสวยงาม ความหลากหลาย
ประวัติความเป็นมาของชุมชน ที่มาของชื่อหมู่บ้าน “อีต่อง” เพี้ยนมาจากคำว่า “ณัตเอ่งต่อง” โดยคำว่า “ณัต” แปลว่าเทพเจ้าหรือเทวดา ส่วนคำว่า “เอ่ง” แปลว่า บ้าน และคำว่า “ต่อง” แปลว่า ภูเขา (ทินกร, สัมภาษณ์, 18 ตุลาคม
“อีสานภาคกลาง” คือ สมญานามของพื้นที่ 5 อำเภอในจังหวัดกาญจนบุรี ได้แก่ ห้วยกระเจา เลาขวัญ หนองปรือ บ่อพลอย และพนมทวน เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าพื้นที่ดังกล่าวตั้งอยู่บริเวณเขตเงาฝน ทำให้ในแต่ละปี มีปริมาณฝนตกเฉลี่ยต่ำกว่าพื้นที่โดยทั่วไป นอกจากนี้พื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินร่วนปนทราย ทำให้เก็บน้ำไม่อยู่ ในช่วงหน้าแล้งของทุกปีชาวบ้านจะเดือดร้อนเรื่องน้ำเป็นอย่างมาก
นายเดชา ศิริภัทร อายุ 72 ปี เป็นชาวจังหวัดสุพรรณบุรี สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และได้รับปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาการจัดการการเกษตรยั่งยืน จากสถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน นายเดชา ศิริภัทร รับราชการอยู่ 2 ปี จึงลาออก เพื่อสารต่อธุรกิจเกษตรของครอบครัวในตำแหน่งผู้จัดการฟาร์มเกษตรภัทร ทำให้ทราบถึงปัญหาด้านการเกษตร จึงแสวงหาวิธีการพัฒนาการเกษตรเพื่อความยั่งยืน